جایگزینی بخشی از ژلاتین با صمغ فارسی و استفاده از کندر برای تولید پاستیل فراسودمند

در این پژوهش، امکان جایگزینی بخشی از ژلاتین با صمغ فارسی، بخش‌های محلول و نامحلول آن و هم‌چنین تاثیر افزودن پودر کندر روی برخی ویژگی‌های مکانیکی و حسی پاستیل میوه‌ای ارزیابی شد. یافته‌ها نشان دادند صمغ فارسی در حضور غلظت های بالای شکر قادر به تشکیل ژل مناسب نبوده ولی بخش نامحلول آن دارای چنین توانایی می باشد. در ضمن, با افزایش میزان صمغ فارسی و بخش محلول آن در فرمولاسیون، کلیه ویژگی‌های مکانیکی از قبیل ضریب کشسانی، مقاومت کششی، کشیدگی در نقطه شکست و کار تا نقطه شکست کاهش یافتند. درحالی‌که در پاستیل‌هایی که حاوی بخش نامحلول صمغ فارسی بودند، ویژگی‌های مکانیکی مشابه نمونه‌های شاهد بود. از نظر ویژگی‌های حسی نیز اگرچه امتیاز نمونه‌های حاوی صمغ فارسی کاهش یافت ولی در بسیاری از موارد اختلاف معنی‌داری دیده نشد (05/0 p> ) . در رابطه با تاثیر افزودن پودر کندر به فرمولاسیون پاستیل نیز یافته‌ها نشان دادند که ویژگی های مکانیکی به‌طور معنی‌داری افزایش یافتند. ارزیابی حسی نمونه‌های حاوی کندر نیز بیانگر پذیرش آن‌ها از لحاظ کلیه خواص چشایی به ویژه در غلظت‌های زیر 2/0 درصد بود. یافته‌های این پژوهش به خوبی نشان داد که می‌‌توان از صمغ کندر و صمغ فارسی به‌عنوان موادی با منشأ طبیعی در تولید پاستیل فراسودمند با خواص غذایی-دارویی استفاده کرد و امکان جایگزینی 40 درصد از ژلاتین با صمغ فارسی به‌ویژه بخش نامحلول آن وجود دارد.